هتک حرمت 3 مطلب

حادثه هتک حرمت خانه حضرت زهرا(س) در کلام «مسعودی»

«مسعودی» از علمای اهل سنت، ماجرای یورش به خانه حضرت زهرا(س) را چگونه نقل می کند؟

«مسعودی» از علمای اهل سنت، مى نويسد: «آنگاه كه ابوبكر در حال احتضار بود چنين گفت: اى كاش حرمت خانه زهرا را هتك نمى كردم. و در اين مورد بسیار سخن گفته است». مسعودى با اينكه نسبت به اهل بيت گرايشهاى موافقى دارد، ولى اينجا از بازگويى سخن خليفه خوددارى كرده و با كنايه رد شده است. البتّه سبب را خدا مى داند، بندگان خدا هم اجمالا مى دانند!

حادثه هتک حرمت خانه حضرت زهرا(س) در کلام «طبری»

«طبری» عالم اهل سنت، حادثه هتک حرمت خانه حضرت زهرا(علیها السلام) توسط عمر را چگونه نقل می کند؟

«محمد بن جرير طبرى» عالم معروف اهل سنت، رويداد هتك حرمت خانه وحى را چنین نقل می کند: «عمر بن خطّاب به خانه على آمد ... و رو به آنان كرد و گفت: به خدا سوگند خانه را به آتش مى كشم، مگر اينكه براى بيعت بيرون بياييد. در این حال زبير شمشیر کشیده و از خانه بيرون آمد ولی پاى او لغزيد و شمشير از دستش افتاد و ديگران بر او هجوم آوردند و او را گرفتند».

حکم نوشتن بسم الله همراه با احتمال هتک حرمت آن

آیا در مواردی که احتمال هتک حرمت «بسم الله» می باشد، نوشتن آن صحیح است؟

بعضى از افراد به خاطر اين كه مبادا نوشته هاى آن ها به دست افراد بى وضو برسد و يا زير دست و پا و يا كوچه و بازار بيفتد، از نوشتن «بسم الله» در آغاز نوشته ها خوددارى مى كنند؛ غافل از آن كه اگر اين امور ايرادى داشته باشد، حذف و سانسور اسم خدا ايرادش به مراتب بيشتر است. گناه رعایت نشدن احترام بسم الله توسط دیگران به عهده ما نیست تا بهانه حذف آن گردد. مؤید این مطلب، دستور امام باقر(ع) به عبدالملک بن مروان درباره ضرب «بسم الله» بر سکه های آن دوران و گرفتار نیامدن در وسوسه های این چنینی است.
 

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام عليٌّ(عليه السلام)

الإيثارُ أعلى مراتِبِ الکَرَمِ، و أفضلُ الشِّيَمِ

ايثار، بالاترين مرتبه بخشندگى و برترين خوى است

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 22