آتش به عنوان دليلي بر «معاد»

در سوره «واقعه» چگونه آتش به عنوان دلیلی بر «معاد» مطرح شده است؟

بخش مهمى از سوره «واقعه» به دلائل معاد اختصاص داده شده است؛ در يك آيه مي فرمايد: «ما اين آتشى را كه از درختان خارج مى شود وسيله يادآورى همگان و وسيله زندگى براى مسافران، قرار داديم». در اينكه «تَذْكِرَةً» چيست؟ جمعى آن را اشاره به يادآورى آتش دوزخ شمرده اند كه از مشاهده آتش دنيا حاصل مى شود. در اين صورت استدلالى بر مسأله معاد ندارد. ديگر اينكه منظور، تذكّر در مسأله معاد است؛ زيرا كسى كه قدرت دارد آتش سوزان را در دل درختان سبز، ذخيره كند، از بازگرداندن حرارت غريزى به بدن مردگان، عاجز نيست.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

مَنْ مَاتَ فِي طَرِيقِ مَکَّةَ ذَاهِباً أَوْ جَائِياً أَمِنَ مِنَ الْفَزَعِ الاَْکْبَرِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.

کسى که در راه رفتن يا بازگشتن از مکه بدرود حيات گويد، از ترس و هراس روز قيامت ايمن گردد.

تهذيب الاحکام: 5/23/68