برخى به استناد روايات، معتقدند هر نوع قيام و انقلاب بر ضد هر حاكم ظالم و بى دين، قبل از ظهور امام زمان(عج) حرام است؛ در حالي كه بايد گفت: اولا این روایات با اصول کلی دین مثل امر به معروف و نهی از منکر و جهاد منافات دارد. ثانیا این روايات مشكل سندى دارند؛ به طوری که يا مرسلند يا راوي آنها تضعيف شده اند. ضمن اینکه روایاتی هم وجود دارد که ائمه از انقلاب هایی که برای برپایی حق شکل گرفته است حمایت کرده اند.

خاندان عباسى، طبق روايات متواتر، مى ‏دانستند مهدى موعود كه تار و مار كننده حكومت هاى ظالم است، از نسل حضرت عسكرى(ع) خواهد بود؛ به همين جهت پيوسته مراقب او بودند تا بلكه بتوانند فرزند او را نابود كنند. لذا فشار و اختناق در مورد پيشواى يازدهم فوق العاده شديد بود و از هر طرف او را تحت كنترل و نظارت داشتند و امام را ناگزير كرده بود هر هفته روزهاى دوشنبه و پنجشنبه در دربار حاضر شود و به اين مقدار نیز كفايت نكرده، امام را بازداشت و زندانى كردند و حتى تصميم به قتل حضرت گرفتند.