شیخ شمس الدین محفوظ بن وشاح بن محمّد أبومحمّد حلّى اسدى یکى از فقهاى بزرگ بود و در بلنداى علم و ادب قرار داشت. او زعیم دین، مرجع مردم در فتوا و حلّ مشکلات، پناهگاه بیچارگان، فیصله دهنده شکایات، از مشایخ اجازه و روایت کننده از شیخ نجم الدین محقّق حلّى بود .وفات او بین سالهای 680 تا 690 است.