فرق امساك و تمسيك (تمسّك، استمساك) آن است كه با امساك، شيء امساك شده، از آسيب سقوط مصون مي شود و با تمسّك، شخص تمسّك كننده از هبوط مي رهد؛ لذا درباره خداوند بايد گفت كه: او مُمْسك آسمانهاست تا سقوط نكنند.
ابوعثمان عمرو بن بحر بن جاحظ از علمای اهل سنّت در ارتباط با امام هادی(ع) می گوید: «هر یک از آنان، عالم، زاهد، ناسک، شجاع، جواد، طاهر و تزکیه کننده اند... این سلسله جلیل القدر براى هیچ خانه اى از خانواده هاى عرب و نه از خانواده هاى عجم اتفاق نیفتاده است». هم چنین شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى می نویسد: «در سال 254 هـ.ق ابوالحسن على بن جواد...وفات یافت...او شخصى فقیه، امام و متعبّد بود».
الامامُ علىٌّ(عليه السلام)
بالصَّدَقِة تُفْسَحُ الآجالُ
با صدقه دادن، عمرها طولانى مى شود
ميزان الحکمه، جلد 1، ص 48