خداوند حكيم است و كاري بيهوده انجام نمي دهد و هدفي را در نظر دارد. هدف از خلقت انس و جن در نظام تشريع، تكامل عبادي آنهاست و اگر انسان كه داراي روح مجرد عقلي است، آن را شكوفا كند و از همراهانش سبقت بگيرد، خودش هدف بسياري از موجودهاي پايين تر قرار مي ‏گيرد. عبادت درجات فراواني دارد كه برخي هدف مياني و بعض ديگر هدف نهايي است. قرآن هدف آفرينش جهان خلقت را آگاهي انسان به قدرت و علم بي‏كران خدا مي‏ داند؛ بنابراين، يقين شهودي به معارف، هدف نهايي آفرينش انسان است كه همواره به ‏عبادت متكي است.