زمانی که مسلمانان در مكه تصميم گرفتند در ملأ عام قرآن بخوانند، ابن مسعود برای این کار اعلام آمادگی کرد و با اینکه احتمال ضرب و شتم او توسط کفار بود این فداکاری را کرد. تاريخ مى گويد: فردا صبح هنگامى كه قريش در نزديكى مقام ابراهيم در جلسه مشورتى بودند در نزديكى آنها با صداى بلند شروع به قرائت سوره رحمن نمود؛ قريش وقتى شنيدند كه او قرآن مى خواند بر سرش ريختند و او را سخت كتك زدند در حالى كه او همچنان قرآن مى خواند.

نهضت پنتکاستال نهضت طرفداران احیای مذهبی استاتیک(نشئه ای) است که در چند دهه ی اول قرن بیستم به تشکیل جماعت های مجزا منجر شد. این نهضت، توجه خاصی به پدیده ی جهش مانند سخن گفتن با زبان روح القدس، و ایمان شفابخش کرد. همان گونه که از اسم آن برمی آید، از این تجربه ها، احیایی از فیض روح القدس را در اولین عید پنجاهه یا گلریزان در نظر دارد. آداب رسوم نهضت پنتکاستالیست بر مذهب پوریتانی جمود دارد، اما فروتنی، فداکاری و محرومیت از همه ی لذات دنیا از ویژگی های نمایان آن است.

انسان هواپرست در نتیجه غفلت از خدا، جز به اشباع شهوات خویش نمى اندیشد. آگاهى، گذشت، ایثار، فداکارى و معنویت براى او مفهومى ندارد. انسان هواپرست، همیشه گرفتار افراط است و آن قدر  رو به افراط گام برمى دارند، تا خود را هلاک و نابود کنند.

«ایثار» این است که انسان کارى را بدون«چشم داشت» و انتظار عوض از فرد یا جامعه انجام دهد و در انجام عمل، محاسبات مادّى نادیده گرفته شود. عشق به چیزى یا کسى، گاهى به جایى مى رسد که انسان غیر معشوق را فراموش مى کند و حتی خویشتن را به دست فراموشى مى سپارد چه رسد به منافع خویش؛ اساساً در این حالت خود را نمى بیند و نمى شناسد تا چه رسد به لذّات مادّى و معنوى خود؛ و این همان چیزى است که گاهى از آن به مرحله«فنا» تعبیر مى شود .بسیارى از پیشوایان بزرگ ما در برابر ذات خداوند چنین حالى را داشتند.

میزان ایستادگی و ازخودگذشتگی مدعیان در راه خود، یکی از قرائن راست گفتاری آنان است. مدعیان دروغین که چیزی برای از دست دادن ندارند به راحتی و با کمترین فشار یا تطمیع حاضر به تحریف ادعاهای خود یا مصالحه هستند، اما مدعیان راستین تا پای جان از اعتقادات خود دفاع می کنند. با مطالعه در احوالات حضرت رسول و حوادثی چون تنها ماندن و زخمی شدن در جنگ احد، پذیرش دعوت نصرانیان مدینه به مباهله و... می بینیم که این میزان پایمردی و فداکاری فقط می تواند نشأت گرفته از اعتقادی راسخ و ایمانی راستین باشد.

به خاطر قرین قرآن بودن اهل بیت(ع)، نازل شدن آیاتی از قرآن درباره آنها، به خاطر فداکاری هایشان و معارف بی نظیر و گرانبهایی که از آنها نقل شده، هیچکس از مسلمانان با آنها قابل مقایسه نیست. زیرا نعمت وجود و حضور اهل بیت در همه امت جاری است. آنها ستون اصلی بنای اسلام هستند و وصیت و وراثت خلافت نزد آنهاست و از هر کس دیگر برای ولایت و حکومت سزاوارترند.

سعی صفا و مروه یادآور فداکاری ابراهیم(ع) و امید و تلاش همسرش می باشد؛ ابراهیم بخاطر فرمان خدا همسر و فرزندش را در بیابان سوزان و بدون آب تنها گذاشت و هاجر هم به امید سرابى هفت مرتبه بین کوه صفا و مروه را پیمود، خدا هم از راهى که تصور نمى کرد او را سیراب نمود. به همین دلیل، خداوند بر هر فردى از زائران خانه اش واجب کرده که کبر و غرور را کنار گذاشته و هفت مرتبه بین این دو کوه را بپیماید و با تجدید آن خاطره، از آن درس فداکاری و امید و تلاش را بیاموزد.

حماسه هاى جاویدانى که مجاهدان اسلام در گذشته و امروز در میدان هاى جهاد مى آفرینند، گذشت، ایثار و فداکارى عظیمى که بسیارى از مردم در زمینه دفاع از کشورهاى اسلامى و حمایت از محرومان و مستضعفان نشان مى دهند، همه بازتاب اعتقاد به زندگى پس از مرگ و زندگى جاویدان سراى دیگر است. سربازی که منطقش این است: «بگو شما دشمنان درباره ما چه مى اندیشید؟ جز رسیدن به یکى از دو خیر و سعادت و افتخار». در واقع مرگ در منظر این سرباز دریچه اى است به جهانى دیگر، گشوده شدن درهاى زندان تن و رسیدن به آزادى مطلق است.