معنای «رجعت» از ديدگاه شيعه اماميه

از ديدگاه شيعه اماميه، «رجعت» به چه معناست؟

منظور از «رجعت» اين است كه پس از ظهور حضرت مهدى(عج) و تشكيل حكومت عدل جهاني، گروهى از اولياى الهى و دوستداران خاندان رسالت و برخى از دشمنان خاندان وحى كه از دنيا رفته اند به دنيا باز مي گردند تا اولياي الهي پرتويى از ثمرات ايمان و اعمال صالح خود را مشاهده كنند و دشمنان نيز به كيفر بخشى از اعمال ناشايست خود برسند.

سرنوشت بشریت پس از «ظهور»

مطابق قواعد، مدت حيات بشريت بعد از ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) چه مقدار بايد باشد؟

هدف خلقت انسان، رسيدن به تكامل است و در عصر ظهور، زمينه مساعدى براى رسيدن به آن كمال پيدا مى شود؛ لکن اين شرايط و قابليت ها هنگامى به بار مى نشيند، كه بشر به مدت كافى در آن عصر زندگى كند، تا در سايه حكومت عدل گستر الهى به نهايت كمالش برسد؛ زیرا، اولا: هدف امام(عج) از برپایی حكومت پياده شدن عبوديت در تمام جامعه است كه اين به نوبه خود اقتضاء دارد كه بشر عمرى طولانى در عصر ظهور داشته باشد. ثانيا: بعيد به نظر مى رسد كه زمان ظهور، که وقت نتيجه گيرى از انتظار چند هزار ساله است، كوتاه تر از مقدمه اش باشد.

علت تأخیر در «ظهور» حضرت مهدی(عج)

چه علتي باعث تأخیر در «ظهور» حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) شده است؟

علت تأخير ظهور امام زمان(عج) به خود انسان ها باز مى گردد؛ زيرا تشكيل حكومت عدل و توحيدى در سطح جهان احتياج به وجود شرايط و مقدمات در خود مردم دارد، از قبيل: 1. مردم مفهوم عدل را بدانند. 2. به حدى از رشد برسند كه از جان و دل خواهان عدل باشند. 3. با عمل به دستورات شرع به حد بالايي از شعور فكرى و فرهنگى برسند. 4. پيشرفت بشر از ناحيه صنعت و تكنولوژی هایی که برای پیشبرد اهداف حکومت عدالت محور حضرت لازم است.

علت عدم «ظهور» با وجود این همه «فساد»؟!

چرا با وجود این همه ظلم و فساد در جهان، حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) ظهور نمی کنند؟

وجود فساد و يا گسترش آن، «علت تامه» ظهور نيست؛ بلکه هدف امام زمان(عج) برپایی حکومت عدل است که نیازمند فراهم شدن شرايطی است؛ از جمله: بالا رفتن سطح فكرى جامعه، گسترش وسايل و امكانات ارتباط جمعى و فراهم شدن انسان هايى كامل براى همكارى با حضرت در جهت گسترش عدل در جامعه.

عوامل موفقیت امام زمان(عج) در پياده كردن «حكومت عدل»

چه عواملى در موفقيت حضرت مهدى(عجل الله تعالى فرجه) در پياده كردن حكومت عدل در پهنه زندگى بشر تأثيرگذار است؟

رمز موفقيت امام زمان(عج) در پياده كردن «حكومت عدل» در پهنه زندگى بشر دو چيز است: اول، آماده شدن زمینه برای پذیرش حکومت عادلانه ایشان و دوم، تكامل عقول بشر در آن عصر است.

مدت حکومت مهدی(عج) از نظر قواعد عمومی

مطابق قواعد عمومى، مدت حكومت عدل امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) چقدر است؟

مطابق قواعد عمومى، زمان لازم براى حكومت عدل جهانى امام زمان(عج) بايد طولانی باشد تا بتواند اهداف عالى خلقت بشر را که ايجاد عبودیتي خالص براي همه مردم است در اين دنيا تحقق بخشد.

سیمای حکومت جهانی امام زمان(عج) در قرآن

سیمای حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) چگونه در قرآن بیان شده است؟

مفسران اسلامى آیاتی را که در آن ها از تشكيل حكومت عدل جهانى و پيروزى نهائى صالحان در روى زمين سخن گفته شده را با استناد به مدارك حديثى و تفسيرى، مربوط به ظهور و قيام حضرت مهدی(عج) دانسته اند، همانند آیات 106 سوره انبیاء، 6 سوره قصص و 55 سوره نور.

علت عدم تحقق حکومت جهانی تاکنون

چرا علی رغم تلاش فرستادگان خداوند، تاکنون حکومت جهانی توحیدی تحقق نیافته است؟

بشر به مانند طفلى است كه در ابتداى زندگى خود محتاج طى مدارج علمى و عملی است تا بتواند به رشد و تكامل نهايى خود برسد و قبل از این، امکان اجراى حكومت عدل جهانى وجود ندارد.

تولد «منجی» آخرالزمان صدها سال زودتر؟!

چه ضرورتی دارد رهبر حکومت جهانی و «منجی» آخر الزمان صدها سال زودتر به دنیا بیاید؟

اگر سؤال شود كه چرا خداوند رهبر حكومت جهاني را از سالها قبل خلق كرده است؟ بايد گفت: به حكم ادله عقلى و نقلى، زمين هيچ گاه از حجت خدا خالى نمي شود و به لحاظ علمی نيز ثابت شده كه عالم بر اساس حركت تدريجى پايه گذارى شده و اين حكم در مورد تشكيل حكومت عدل جهانى نيز صادق است و خداوند مقدمات امور آينده را از پيش تدارك مى بيند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمام عليٌّ(عليه السلام)

الإيثارُ أعلى مراتِبِ الکَرَمِ، و أفضلُ الشِّيَمِ

ايثار، بالاترين مرتبه بخشندگى و برترين خوى است

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 22