پيامبر(ص) بارها تاكيد كرده اند كه ائمه(ع) قریشی و از نسل هاشم هستند. ايشان می فرماید: «اسلام تا زمانی که 12 خليفه بر مسلمانان حكومت كنند، همواره عزيز خواهد بود و تمام آنها از قريشند». اين موضوع در روايات اهل سنت مانند صحيح بخاري، صحيح مسلم، صحيح ابي داود و مسند احمد حنبل و كتاب هاي ديگر آمده است. درباره تطبيق 12 خليفه، دانشمندان اهل سنت نتوانسته اند تفسير قانع كننده اى ارائه كنند و تنها طبق اعتقاد پيروان اهل بيت(ع) اين امر قابل تطبيق است.

به تصريح منابع روایی اهل سنت، مانند صحيح مسلم، مسند حنبل، سنن بيهقى، صحيح ترمذى، الدرالمنثور، احكام القرآن و ... «آيه مباهله» درباره امام على(ع) و حضرت فاطمه(س) و حسنین(ع) نازل شده است.
به عنوان مثال در «صحيح مسلم» در كتاب فضائل الصحابة در باب فضائل على بن ابيطالب(ع) از سعد بن ابى وقاص نقل شده كه معاويه به سعد گفت: چرا ابوتراب را سبّ و دشنام نمى دهى؟ گفت: من سه سخن از پيامبر اكرم(ص) به ياد دارم كه به خاطر آنها نمى توانم على(ع) را دشنام دهم! و اگر يكى از آنها براى من باشد بهتر از تعداد زيادى اشتران سرخ مو است. سپس داستان حديث منزلت در جنگ تبوك و داستان پرچم دادن به دست على(ع) در جنگ خيبر را ذكر مى كند، و بعد مى افزايد: «هنگامى كه آيه مباهله نازل شد؛ رسول خدا(ص) على و فاطمه و حسن و حسين(ع) را فرا خواند. سپس عرضه داشت: خداوندا اينها اهل بيت من هستند» و مصداق اين آيه اند.
با اين وجود و در کمال تعجب نويسنده تفسير المنار که عالم معروفی محسوب می شود، گفته اند: «مدارك اين روايات مربوط به شيعه است». ما از او می پرسیم آيا صحيح مسلم، صحيح ترمذى، مسند احمد، الدّر المنثور، و ... را علماى شيعه نوشته اند؟!

مسلم و بخاری بسیاری از احادیث را نه به خاطر ضعیف بودن آنها بلکه به خاطر اختلاف آن احادیث با عقایدشان درباره خلافت کتمان کرده اند. حدیث یوم الدار یکی از این احادیث است. البته این این حدیث در بسیاری دیگر از منابع حدیثی اهل سنت روایت شده است؛ مثل مستدرک  حاکم و مسند احمد.

ابن تیمیه مى گوید: «این حدیث در هیچ یک از کتاب هاى مسلمانان وجود ندارد، نه در صحاح و نه در مسانید و سنن و مغازى و تفسیر». در حالی که مستدرک حاکم، متقى هندى در کنز العمال، ابن اثیر در الکامل، ضیاء مقدسى در المختارة و احمد بن حنبل در المسند حدیث را با سند صحیح نقل کرده است.

احادیث دوازده خلیفه را، بخارى و مسلم در «صحیح» خود آورده اند. و می دانیم که روایات صحیحین (بخارى و مسلم) نزد اهل سنت، از اعتبار بالایى برخوردار است و هر نوع خدشه را در سند و مضمون آن ناروا مى دانند. ضمن اینکه روایات با این مضمون در دیگر صحاح و مسانید اهل سنت مثل: سنن ابو داود، ترمذی، مسند احمد، و مستدرک حاکم نیز وجود دارد.

اين حديث به طور گسترده در كتابهاى معروف اهل سنت، مانند: صحيح مسلم، سنن ترمذى، سنن دارمى، مسند احمد، سنن نسائى، مستدرك الصحيحين، الصواعق المحرقه، اسد الغابه فى معرفة الصحابة، احياء الميت، السنن الكبري، المعجم الكبير، منهاج السنه و دهها كتاب ديگر اهل سنت ذكر شده است.

اعتقاد به وجود حضرت مهدی(عج) و ظهور حضرت، اختصاص به مذهب تشیع ندارد، بلکه محدثان بزرگ اهل سنت نیز احادیث غیبت آن حضرت را در کتاب های خویش نقل کرده اند. آنان احادیث خود را از طریق 33 نفر از صحابه در کتب خود نقل کرده اند و تعداد 106 نفر از مشاهیر اهل سنت، اخبار ظهور را آورده اند. مسند احمد حنبل و صحیح بخاری از جمله کتب مشهور اهل سنت می باشد که پیش از تولد حضرت نوشته شده است.

این حدیث را گروه عظیمى از صحابه - که تعداد آنها را تا 30 نفر هم گفتته اند - بلاواسطه از پیامبر(ص) نقل کرده اند و گروه کثیرى از مفسران و محدثان و مورّخان آن را در کتب خود آورده اند حتی معتبرترین منابع اهل سنّت مانند «صحیح ترمذى»، «نسائى»، «مسند احمد»، «کنزل العمال» و «مستدرک حاکم» این حدیث را از بزرگانی مثل ابوسعید خدرى، ابوذر، زید بن ارقم، زید بن ثابت، ابورافع، جبیر بن مطعم، حذیفه، جابر بن عبدالله و ام سلمه نقل کرده اند. روى هم رفته در تواتر این حدیث نمى توان تردید کرد.

حدیث منزلت که حضرت رسول(ص) در شأن امیرالمؤمنین على(ع) فرموده، علاوه بر اینکه شیعیان آن را نقل کرده اند، از طرق اهل تسنن نیز بسیار نقل شده است. مانند: 1ـ صحیح بخارى، کتاب بدء الخلق، ص185. 2ـ صحیح مسلم، ج2، ص236 و 237، کتاب فضل الصحابه، باب فضائل على(ع) و ج8، 175 و 176. 3ـ مسند احمد بن حنبل، ج1، ص98 و 118 و 119 و 360 و 370 و 375 و 379 و 386 و 390 و 391 و 709، و ج4، ص64 و ج5، ص99 و ج10، ص412.

 حدیث دوازده خلیفه را مى توان از چند طریق تصحیح نمود:1 ـ وجود حدیث در صحاح.2 ـ وجود حدیث در کتبى که حول صحاح نوشته شده است.3 ـ تصریح علما بر صحّت حدیث.4 ـ وجود حدیث در کتاب هایى که التزام به نقل حدیث صحیح داده اند. 5ـ تصحیح احادیث بر اساس مباني حديثی.