جعفر فرزند امام هادى(ع) پس از رحلت برادرش امام عسكرى(ع) اقدامات ناشایستی انجام داد كه برخی از آنها عبارتند از: قصد نماز بر پيكر برادرش امام عسکری(ع)، ادعاى امامت و رهبرى شیعیان، تصاحب اموال امام عسکری(ع) بعنوان وارث، و از همه زشت تر تحریک حکومت برای دستگیری برادرزاده اش امام مهدی(عج).
امام هادى(ع)، به ويژه در زمان متوكل، فعاليت هاى خود را به صورت سرّى انجام مى داد و در بر قرارى ارتباط با شيعيانی كه در شهرها و مناطق مختلف بودند، ناگزير همين روش را رعايت مى كرد و وجوه و هدايا و نذور ارسالى از طرف آنان را با نهايت پنهانكارى دريافت مى كرد.
قال رسول الله(صلى الله عليه وآله):
يَأتي عَلَى النّاسِ زَمانٌ يَحُجُّ أغنِياءُ أمَّتي لِلنُّزهَةِ، وأوْساطُهُمْ لِلتِجارةِ، وقُرّاؤُهُمْ للريّاءِ والسُّمْعَةِ وفُقَرائُهُم لِلمسألةِ.
زمانى بر مردم خواهد آمد که: ثروتمندان امت من براى تفريح و خوشگذرانى، و قشر ميانه براى داد و ستد و قاريان براى ريا و شهرت و فقيران براى درخواست به حج مى روند.
الحجّ والعمرة في الکتابوالسنّة: 244/672