«برنامه ريزى» باید دقيق و روشن و خالى از ابهام و كلّى گوئى باشد؛ و نيروها، وسائل مورد نياز و هزينه های لازم، پيش بينى شده و زمانبندى مورد توجّه قرار گيرد كه وقت زیاد یا کم نباشد. ضمنا حوادث پيش بينى نشده در نظر گرفته شود تا اگر در عمل به مشکل برخوردیم به بن بست نرسیم. دقت و مطالعه در سیره معصومین(ع) نشان می دهد که از این روش بسیار بهره جسته اند، به عنوان مثال: جریان جنگ احزاب و مسأله حفر خندق، با امکانات و وقت کم، نشان از ظرافت پيامبر(ص) و دقت ایشان در برنامه ريزى دارد.

معمولاً حکومت هاى ستمگر هر اندازه زور داشته باشند، باز نیاز به یک پشتوانه فکرى و فلسفى و عقیدتى دارند که توجیه گر وضع موجود آنها باشد. یکى از پشتوانه هاى فکری، عقیدتى حکومت بنى امیه منطق جبر گرایى بود، این مذهب به مردم مى گفت: وجود امویان و کارهاى آنان، هر قدر که ناروا و ظالمانه باشد، جز تقدیر الهى نیست و به هیچ وجه قابل تغییر و تبدیل نمى باشد! بنابر این مخالفت با آنها هیچ فایده اى ندارد.