خورشید فوائد بسیاری در زندگی انسان و سایر موجودات دارد؛ از جمله: 1- جاذبه خورشید سبب می شود کره زمین در مدار ثابت خود به گردش ادامه دهد. 2- حرارت خورشید موجب رشد گیاهان و ادامه حیات موجودات می شود. 3- نور خورشید به گياهان كمك مى‌ كند كه گاز كربونيك هوا را گرفته و اكسيژن پس دهند. 4- اشعه ماوراء بنفش خورشید براى از بين بردن 90 درصد از ميكرب‌ ها مفيد است. 5- تابش آفتاب بر سطح اقيانوس‌ ها موجب پيدايش ابرها، و سپس پيدايش بادها بر اثر تفاوت درجه حرارت مناطق روى زمين و بادها هم سبب حرکت ابرها به سوی زمین های تشنه و نزول باران می شود.

رعد و برق به عنوان پدیده ای حاصل از تخلیه الکتریکی ابرها، فواید زیادی دارد. از جمله: ترکیب قطرات آب با اکسیژن بیشتر بر اثر حرارت رعد و برق و در نتیجه پدید آمدن آب اکسیژنه به عنوان آفت زدای میکروب های نباتی، ترکیب شدن قطرات آب با کربن هوا بر اثر حرارت رعد و برق و پدید آمدن اسید کربنیک به عنوان عنصر اولیه کودهای طبیعی، سوزانده شدن مقدار زیادی از اکسیژن اطراف ابرها و ایجاد فشار هوا برای متراکم و سنگین شدن ابرها و بارش باران های شدید که به این فایده رعد و برق در یکی از آیات سوره روم اشاره شده است.

نه تنها نظام حساب شده جهان، از ادله محکم توحید است، که اندازه گیرى دقیق آن نیز دلیل روشن دیگرى مى باشد. ما هرگز نمى توانیم اندازه گیرى موجودات مختلف این جهان و کمیت و کیفیت حساب شده آن را معلول تصادف بدانیم که، با «حساب احتمالات» سازگار نیست. اگر قشر خارجى کره زمین ده پا کلفت تر از آنچه هست مى بود، اکسیژن یعنى ماده اصلى حیات وجود پیدا نمى کرد. یا هر گاه عمق دریاها چند پا بیشتر از عمق فعلى بود، کلیه اکسیژن و کربن زمین جذب مى شد و دیگر امکان هیچگونه زندگى در سطح خاک باقى نمى ماند و ... .

نشانه هاى حق و قدرت بى پایان و علم و حکمت نامحدود خدا در کره خاکى، آن قدر فراوان است که عمر هیچ انسانى کافى براى شناخت همه آنها نیست. حجم زمین، فاصله آن با خورشید، حرکت آن به دور خود، و حرکت آن به دور آفتاب، و نیروى جاذبه و دافعه اى که از آن حجم و این حرکت به وجود مى آید و کاملا متعادل و معادل یکدیگر است، و هماهنگى تمام اینها با هم برای فراهم شدن شرایط حیات بر صفحه زمین همه از آیات بزرگ خداست، در حالى که اگر یکى از این رابطه ها کمترین تغییرى پیدا کند، شرایط حیات برهم مى خورد.

طبق آیه 46 سوره روم، یکی از نشانه های عظمت خدا بادها هستند که پیشاپیش باران حرکت مى کنند و قطعات پراکنده ابر را با خود برداشته به هم مى پیوندند و به سوى سرزمین هاى خشک و تشنه مى برند. صفحه آسمان را مى پوشانند و با دگرگون ساختن درجه حرارت جوّ، ابرها را آماده ریزش باران مى کنند. همچنین گرما و سرماى هوا را تعدیل مى کنند، هوا را تصفیه مى کنند. از فشار حرارت خورشید مى کاهند. اکسیژن را براى انسان ها می برند و گاز کربن را براى گیاهان هدیه مى برند و در تلقیح بسیارى از گیاهان نقش دارند و... .

اکتشافات علمی بشر در قرنهای جدید ثابت کرده است که هر قدر از سطح زمین به نقاط مرتفع تری برویم اکسیژن هوا کم و کم تر می شود و نفس کشیدن را سخت می کند. قرآن مجید این حقیقت را 14 قرن پیش در آیه 125 سوره انعام و ذیل تمثیلی که برای هدایت و ضلالت ذکر کرده، تبیین نموده است.