«صَعِید» یعنی تمام چیزهائى که سطح کره زمین را پوشانیده، اعم از: خاک، ریگ، سنگ و غیره. «طَیِّب» به چیزهائى گفته مى شود که با طبع آدمى موافق باشد و هر چیز پاکیزه را نیز«طیّب» مى گویند؛ زیرا طبع آدمى ذاتاً از اشیاء ناپاک متنفر است. از اینجا روشن مى شود که: خاکِ تیمم باید کاملاً پاک و پاکیزه باشد.
مرگ، دریچه عالم بقا است، از این رو امام على(ع) در حدیثی می فرماید: «هر خانه اى درى دارد و در خانه آخرت، مرگ است». در حقیقت توجه به مرگ اثر عمیقى در شکستن شهوات، و پایان دادن به آرزوهاى دور و دراز، و زدودن زنگار غفلت از آینه دل دارد، لذا امام صادق(ع) مى فرماید: «یاد مرگ شهوت هاى سرکش را در درون آدمى مى میراند، ریشه هاى غفلت را از دل بر مى کند، قلب را به وعده هاى الهى نیرو مى بخشد، و نشانه هاى هواپرستى را در هم مى شکند، آتش حرص را خاموش مى کند، و دنیا را در نظر انسان کوچک مى کند».
عَن الرّضا عليه السّلام :
يا دِعبِلُ! اِرْثِ الحُسَيْنَ عليه السّلام فَاَنْتَ ناصِرُنا وَ مادِحُنا ما دُمْتَ حَيّاً فَلا تُقصِرْ عَنْ نَصْرِنا مَا اسْتَطَعْتَ.
اى دعبل ! براى حسين بن على عليه السّلام مرثيه بگو، تو تا زنده اى ، ياور و ستايشگر مايى ، پى تا مى توانى ، از يارى ما کوتاهى مکن .
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567