مرگ به معناى فنا و نابودى نيست؛ بلكه نوع كاملى از قبض و دريافت و گرفتن روح آدمى به طور كامل مى باشد و اين خود دليل زنده اى است كه روح آدمى بعد از مرگ باقى مى ماند. پيام آيات قرآن اين است كه هرگز به مرگ از دريچه چشم دنياپرستان مادى نگاه نكنيد؛ چراكه آنها آن را به معناى نابودى انسان و نقطه پايان زندگى او مى شمرند، بلكه مرگ انتقال از «حيات ادنى» و زندگى پست تر به «حيات اعلى» و زندگى بالاتر است، آن هم توسّط فرشتگان الهى كه وسيله اين نقل و انتقال اند.

« مرگ» از منظر قرآن، یک امر وجودى است، انتقالی است از جهانى به جهان دیگر، لذا قرآن از «مرگ» به «توفّى» تعبیر می کند، که به معنى دریافت روح از تن، به وسیله فرشتگان است. امام سجاد(ع) در این باره می فرماید: «مرگ براى مؤمن، مانند کندن لباس چرکین و پر حشرات است، و گشودن غل و زنجیرهاى سنگین، و تبدیل آن به فاخرترین لباس ها است». هم چنین امام حسین(ع) در روز عاشورا به اصحاب خود فرمودند: «شکیبائى کنید مرگ، تنها پلى است که شما را از ناراحتى ها و رنج ها به باغ هاى وسیع بهشت و نعمت هاى جاودان منتقل مى کند».