امام علی(ع) با اشاره به آینده تاریک مردم کوفه می فرماید: «به خدا سوگند جوانكى هوس باز و متکبر از طايفه بنى ثقيف بر شما مسلّط مى شود، که اموال، قوت و قدرت شما را مى گيرد». در واقع همه شارحان مقصود حضرت ازغلام ثقيف، را حجاج دانسته اند كه در دوران حكومت عبدالملك مروان، والى كوفه گردید.

هیأتى از طایفه بنى ثقیف خدمت پیامبر(ص) آمده، گفتند: ما با دو شرط  با تو بیعت مى کنیم: 1- بت هاى خود را با دست خود نشکنیم. 2- مهلت دهى تا یک سال دیگر بت عزّى را پرستش کنیم. آيه فوق نازل شد و به پيامبر اعلام كرد كه لطف خدا او را در برابر اين وسوسه‏ ها حفظ  مى كند؛ لذا در برابر آنها کوتاه نیاید.