یکی از مشکلات رواياتی كه راههاى فرار از ربا را تجويز مى كند، روايات معارضى است كه حيله هاى شرعى را باطل مى داند و طبق اين روايات، مسلمانان از اين كار نهى شده اند. در نهج البلاغه آمده كه پيامبر(ص) به حضرت علي(عليه السلام) فرمودند: «اى على! مسلمانان در آينده ... ربا را در شكل و هيئت بيع و معامله انجام مى دهند [و با حيله هاى شرعى اقدام به رباخوارى مى كنند])».
یکى از بلاهاى بزرگى که از زمان های قدیم دامنگیر بشر شده و امروز با شدت بیشتری ادامه دارد، بلاى«رشوه خوارى» است که یکى از بزرگترین موانع اجراى عدالت اجتماعى بوده و هست. لذا رشوه خواری در اسلام به شدت مورد تقبیح قرار گرفته و محکوم شده و یکى از گناهان کبیره محسوب مى شود. مسأله رشوه در اسلام به قدرى مهم است که رشوه در قضاوت، کفر به خداوند بزرگ معرفی شده و رشوه دهنده و گیرنده و واسطه بین آن ها، مشمول لعنت الهی هستند.
قالَ الباقر عليه السّلام :
بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُکاءِ ثُمَّ قالَ: هذا مَناخُ رِکابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَکِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْکِ تُهْراقُ دِماءُ الاحِبَّةِ.
بحارالانوار، ج 44، ص 258