بعضى تصور مى کنند دادن نیمی از خمس به سادات، یک نوع امتیاز نژادى محسوب مى شود. لکن اوّلاً: این پول منحصراً باید به نیازمندان آنان داده شود، آن هم به اندازه احتیاجات یک سال و نه بیشتر. ثانیاً: چون سادات مستمند حق ندارند چیزى از زکات مصرف کنند، به جاى آن، این سهم به آنان تعلق گرفته است. ثالثاً: اگر سهم سادات که نیمى از خمس است، از نیازمندى ساداتِ موجود بیشتر باشد، باید آن را به بیت المال ریخت و در مصارف دیگر مصرف نمود.