در سوره نور در جمله اي كوتاه و بسيار پرمعنا مى خوانيم: «خداوند نور آسمان ها و زمين است». نور آفتاب سرچشمه حيات و رمز بقاء موجودات زنده و عامل پرورش همه جانداران است. نور ذاتا روشن است و خود دليل وجود خويش است، و نياز به روشنگر ديگرى ندارد، چرا كه ديگران همه به بركت او روشن و آشكارند و اين است خمير مايه برهان صدّيقين.
قرآن در آيه 53 سوره فصلت مى فرمايد: «أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَىْء شَهِيدٌ». شهيد در اينجا به معناى شاهد و گواه يا حاضر و ناظر و يا به هر دو معناست. مطابق اين تفسير، براى اثبات ذات پاك او همين قدر كافى است كه حضور و شهود او در همه جا هست. همچنان که على(ع) فرمود: «چيزى را نديدم مگر اين كه خدا را قبل از آن و بعد از آن و با آن ديدم او با همه چيز و حتى قبل از آنها و بعد از آنها است. به اين ترتيب آیه شاهدى بر برهان صدّيقين خواهد بود».
برهان صدّيقين، يكى از دلايل اثبات وجود خداوند است که با الهام از قرآن مجيد و روايات متعدد مورد توجّه علماء و فلاسفه اسلامى قرار گرفته و تنها براى اشخاصّى است كه از دقت و لطف قريحه قابل ملاحظه اى بهره مندند. در واقع به جاى اين كه ما از مطالعه مخلوقات پى به خالق بريم، از مطالعه ذات پاك او به ذات پاك اش پى مى بريم، و خود او را، طريق وصول به او قرار مى دهيم. در واقع وجودى در اين جهان هست؛ و ما به تحليل اصل وجود مى پردازيم، و با يك تحليل ظريف به اينجا مى رسيم كه اصل وجود بايد واجب باشد.
قال الصّادق عليه السّلام :
... رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَکَ، اَما اِنَّکَ مِنَ الَّذينَ يُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا، اَما اِنّکَ سَتَرى عِنْدَ مَوْتِکَ حُضُورَ آبائى لَکَ... .
وسائل الشيعه ، ج 10، ص 397