امام علی(ع) در بیان اوصاف و آثار و برکات باران مطلوب چنین می فرماید: «بارالها! بارانى حيات بخش، سيراب كننده و پر بركت بر ما نازل فرما. بارانى كه گياهانى پر ثمر بروياند». در واقع امام(ع) تقاضاى بارانى را مى كند كه از آثار منفی مانند سيل و ويرانی دور باشد. سپس حضرت با دعاهای خود وسعت نظرش را نشان مى دهد که؛ «بارانى ده كه سرزمين هاى دورتر از آن بهره مند شوند، و قحطى زدگان، به نعمت فراوان رسند».

طبق آیه 96 سوره اعراف و آیه 41 سوره روم، «ایمان و عدالت» مایه آبادى جوامع و کفر، ظلم و گناه مایه ویرانى آنهاست؛ چرا که کفر و بى ایمانى، سرچشمه عدم احساس مسئولیت، قانون شکنى و فراموش کردن ارزش هاى اخلاقى است؛ و این امور سبب از میان رفتن وحدت جامعه ها، متزلزل شدن پایه هاى اعتماد و اطمینان، هدر رفتن نیروهاى انسانى و اقتصادى و به هم خوردن تعادل اجتماعى است.