زیاد فردی مجهول الوالد بود، اما تیزهوشی و سخنوری اش سبب شد بعدها از طرف حضرت علی(ع) - شاید بدین جهت که جذب دستگاه معاویه نشود - فرماندار فارس شد و تا سال ها بعد، حتی پس از تسلط معاویه بر قلمرو اسلامی، زیر بار حکومت اموی نرفت. اما معاویه با طراحی نقشه ای، به وی - به سبب ناهنجاری های اخلاقی مادر زیاد - پیشنهاد برادری داد. زیاد تطمیع شد و سالیان دراز، به حکومت معاویه خدمت کرد و هزاران نفر از دوستداران علی(ع) در کوفه و عراق را به شهادت رساند. عبیدالله، از مسببان خونبار عاشورا پسر او بود.

از یک سو قرآن مى گوید: «ما قرآن را نازل کردیم و حفظ آن را بر عهده داریم»، آیا  کسی چنین کتابى را که خداوند حفظ آن را بر عهده گرفته، مى تواند تحریف کند؟! روایات اسلامى هم بر اصالت و تمامیّت و عدم تحریف قرآن تأکید مى کند. از سوى دیگر قرآن کتاب متروک و فراموش شده اى نبود که کسى بتواند چیزى از آن بکاهد یا چیزى بر آن بیفزاید.  قرآن قانون اساسى اسلام و آیین زندگى مسلمین بود و در تمام زندگى آنها حضور داشت. عقل و خرد مى گوید چنین کتابى ممکن نیست مورد تحریف و کم و زیاد واقع شود.