نحوه انتخاب «وزيران» توسط حاکم اسلامی

امام علی(عليه السلام) در عهدنامه مالک اشتر چه ملاک هایی را برای انتخاب وزیران و همکاران ارائه می نماید؟

امام علی(ع) درباره ملاک هاي انتخاب وزیران و همکاران، مي فرمايد: «بدترين وزراى تو كسى است كه پيش از تو وزير زمامداران شرور بوده و شريك گناهان آنها بوده باشد چنين كسى نبايد محرم اسرار تو باشد؛ [چراكه] معاون گنهكار و برادر ستمكارند، تو مى توانى به جاى آنها كسانى را انتخاب كنی كه از نظر فكر و نفوذ اجتماعى كمتر از آنها نيستند و بار سنگين اعمال خلاف آنها را بر دوش ندارند و ستمگرى را در ستمش و گناهكارى را در گناهش معاونت ننموده اند. هزينه اين افراد سبك تر است و در محافل خصوصى جزو خواص و رازدار خود قرار ده».

موارد موثر در میزان «تعزیر»

چه مواردی در میزان «تعزیر» و تعیین مقدار آن توسط حاکم شرع موثر است؟

مواردی که در میزان تعزیر موثر است عبارتند از: 1ـ مقدار علم و دانش و آگاهى مجرم. 2ـ سنّ و سال مجرم. 3ـ محيطى كه مجرم در آن زندگى مى كند. 4ـ حسن سابقه، يا سوء سابقه مجرم. 5ـ انگيزه ها و علل و عواملى كه بستر پيدايش جرم گرديده. آنچه ذكر شد تنها پنج نمونه از عوامل تخفيف يا تشديد مجازات می باشد ولی این عوامل منحصر به آن نمى باشد.

اهميت «حسن سابقه» در گزينش مديران

«حسن سابقه» از چه اهميتي در گزينش مديران برخوردار است و چگونه می توان این ملاک را در افراد یافت؟

على(ع) در این مورد به مالك اشتر می فرماید: «بدترين وزراى تو كساني اند كه قبلا وزير اشرار بوده اند. كسى كه با آن گنهكاران در كارهايشان شركت داشته، نبايد صاحب اسرار تو باشد». براى شناختن سوابق افراد بايد به بازتاب شخصيّتشان در افكار عمومى مراجعه كرد؛ البته ممکن است افكار عمومى در قضاوت خود درباره كسى احياناً گرفتار اشتباه شود، ولى غالباً مى تواند معيار خوبى براى شناخت افراد باشد. لذا امام(ع) مى فرماید: «افراد شايسته را از طريق آنچه خدا بر زبان بندگانش جارى مى کند مى توان شناخت».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال رسول الله(صلى الله عليه وآله):

يَأتي عَلَى النّاسِ زَمانٌ يَحُجُّ أغنِياءُ أمَّتي لِلنُّزهَةِ، وأوْساطُهُمْ لِلتِجارةِ، وقُرّاؤُهُمْ للريّاءِ والسُّمْعَةِ وفُقَرائُهُم لِلمسألةِ.

زمانى بر مردم خواهد آمد که: ثروتمندان امت من براى تفريح و خوشگذرانى، و قشر ميانه براى داد و ستد و قاريان براى ريا و شهرت و فقيران براى درخواست به حج مى روند.

الحجّ والعمرة في الکتابوالسنّة: 244/672