مسأله ضرورت «حكومت» در روايات اسلامى بازتاب گسترده اى دارد و در آنها تصريح شده كه مردم به هر حال نيازمند به امير و زمامدارى هستند، خواه نيكوكار باشد يا بدكار! و بدون حکومت نظام جامعه فاسد مى شود. مردم بدون حكومت نمى توانند زندگى كنند و حتى يك حكومت ظالم، از هرج و مرج و بى حكومتى بهتر است. از این رو امام علی(ع) می فرماید: «زمامدار ظالم و ستمگر بهتر است از فتنه [و هرج و مرجى] كه پيوسته در جامعه وجود داشته باشد».
بعد از غيبت امام مهدى(عج) حيرت و شك، جامعه شيعى را در سطح عوام مردم فرا گرفت؛ ولى با تلاش و تبليغ علما و اصحاب اين حيرت رفع شد. از جمله این تلاشها مي توان به تأليف كتاب هايى چون «الغيبة» نعمانى؛ «الامامة و التبصرة من الحيرة» على بن بابويه قمى؛ «اكمال الدين و اتمام النعمة» شیخ صدوق و «الغيبة» شيخ طوسى اشاره كرد.
قالَ الرّضا عليه السّلام :
يا دِعْبِلُ! اُحِبُّ اَنْ تُنْشِدَنى شِعْراً فَاِنَّ هذِهِ الا يّامَ اَيّامُ حُزْنٍ کانتْ عَلَينا اَهْلِ الْبَيْتِ عليهم السّلام .
اى دعبل ! دوست دارم که برايم شعرى بسرايى و بخوانى ، چرا که اين روزها (ايام عاشورا) روز اندوه و غمى است که بر ما خاندان رفته است .
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567