از جمله مشكلات اسلام، مشكل يتيمان خردسال و دارايي‌هاى ايشان، و زنان جوان و بيوه بود كه بازمانده جنگها بودند. راه حل مشكل زنان بيوه، دادن اجازه به مردان كفو و همتا بود كه با آنها ازدواج كنند، تا هم امكان صرف اموال يتيمان در جهت مصالح آنها فراهم شود و هم از گسترش فساد و فحشا جلوگيرى شود؛ زيرا زن شوهر مرده، خود را در حمايت و كفالت مردى مؤمن و با كفايت مى ديد.

دادن بخشي از عوايد شركت‌هاي هرمي به مؤسسات خيريه شبيه کار دزدى است كه با سرقت از اموال مردم، آنها را به نيازمندان صدقه مى‌داد! و معتقد بود که طبق آيه 160 سوره «انعام» هر گناهي يك مجازات و هر كار خير 10 برابر پاداش دارد. بنابراين، خدا بخاطر سرقت، يك مجازات و بخاطر صدقه و احسان به فقرا ده ثواب مى‌دهد كه اگر اين دو را از هم كسر كنيم، نه تنها مجازات نمى‌شوم؛ بلكه نُه پاداش هم مى‌گيرم! آری باید در جواب گفت: اين خيرات، هرگز باعث مشروعيّت كار آنها نمى‌شود.