«زنده كردن مردگان» عنوانى است كه در آيات مربوط به معاد به طور گسترده به چشم مى خورد و بسيارى از دلايل معاد روى همين عنوان تكيه نموده است و از طرق گوناگون امكان زنده شدن مردگان را بعد از مرگ اثبات می کند. تعبير به «احياء موتى»؛ (حيات بعد از مرگ) دليل روشنى بر معاد جسمانى است كه نه تنها روح انسان بلكه جسم او نيز در جهان ديگر باز مى گردد. اگر معاد منحصراً روحانى بود عبارت «حيات بعد از مرگ» مفهومى نداشت؛ چراكه روح بعد از جدايى از جسم مي تواند به بقاى خود ادامه دهد.