برخی از افراد تصور می کنند جاودانگی گناهکاران در برابر گناهِ محدود با اصل عدالت سازگار نیست؛ در حالی که مجازات ابدى مخصوص افرادی است كه تمام روزنه هاى نجات را به روى خود بسته اند و عالماً و عامداً غرق در فساد شدند. از سویی بعضى مى گویند: مدت كيفر بايد به اندازه زمان گناه باشد؛ در حالی که مقدار زمان مجازات با كيفيت گناه تناسب دارد. از سویی كيفرهاى رستاخيز نتیجه و اثر عمل و خاصيت گناه است؛ لذا برابرى از نظر كمیت و كيفيت مطرح نخواهد بود، اى بسا عمل به ظاهر كوچكى كه اثرش يك عمر شكنجه می باشد.