هرگاه شخص بالغ، شراب يا آبجو يا هر نوع مشروبات الكلى قديم يا جديد را از روى علم و عمد بنوشد بايد پشت او را برهنه كنند و هشتاد تازيانه به او بزنند و اگر اين كار را ادامه دهد و آن را حلال و مباح نشمرد در مرتبه چهارم اعدام مي شود؛ ولى اگر به كلي منكر تحريم اين مشروبات شود و بنوشد، مرتد است و در همان مرتبه اوّل حكم اعدام درباره او ثابت است.
عمر هنگام جاری شدن حد شراب بر شخصی وقتی دید حد زننده، با شدت ضربات را بر مشروب خوار وارد می کند نزد خود اجتهاد کرد و شدن ضربات را به ازای 20 ضربه شلاق در نظر گرفت و دستور داد از مقدار حد 20 ضربه کمتر کنند. درحالیکه طبق آیات و روایات از زدن بیش از حدّی که معین شده و کمتر از آن نهی شده است.
قال علي (عليه السلام):
اَلْحَاجُّ وَالْمُعْتَمِرُ وَفْدُ اللَّهِ، وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُکْرِمَ وَفْدَهُ وَ يَحْبُوَهُ بِالْمَغْفِرَةِ.
حج گزار و عمره گزار، واردشدگان بر خداوند مى باشند و بر خدا است که وارد شده بر خود را گرامى داشته، او را مشمول مغفرت و آمرزش خويش قرار دهد.
وسائل الشيعه: 4/116