ثبات 3 مطلب

معنای واژه «رواسی»؟!

منظور از واژه «رواسی» چیست؟

واژه «رواسى» جمع «راسِية» به معنى كوه‌ هاى سخت و پابرجا است. ریشه این واژه، «رسو» (بر وزن رَسْم و غُلُوّ) به معنی ثابت و پابرجا است. همچنین به ظرف‌ هاى بزرگى كه در زمين قرار داده و ثابت است نيز «راسيه» گفته مى‌ شود. از سویی به ستون‌ هاى ثابت وسط خيمه نيز «رسىّ» اطلاق مى ‌شود. همچنین به لنگر كشتى نیز «مرسات» مى ‌گويند، زیرا سبب ثبات و قرار گرفتن كشتى در يك نقطه است. همچنین گاه اين واژه به معنى برقرار ساختن صلح در ميان جمعيّت نيز به كار مى ‌رود؛ چرا كه صلح مايه ثبات يك كشور است.

 

عوامل انحطاط و عقب ماندگی مسلمانان

چه عواملی سبب انحطاط و عقب ماندگی مسلمانان شده است؟

عوامل متعددی سبب انحطاط مسلمانان شده، که می توان آنها را به عوامل درونی و بیرونی تقسیم کرد. 1- عوامل درونی: عواملی هستند که از ناحیه خود مسلمانان سبب انحطاط تمدن اسلامی گردیده است. همانند: ایجاد حکومت های موروثی مانند بنی امیه و بنی عباس، فقدان وحدت و ثبات لازم پس از رحلت پیامبر(ص)، وجود جنگ های مستمر، فرقه گرایی و انحرافات فکری و ... 2- عوامل بیرونی: که از ناحیه دشمنان اسلام و مسلمانان بود. مانند: پدیده استعمار اقتصادی، توطئه های مخالفان دین و پدیده استعمار فرهنگی، ظهور مغولان و ... .

معناي «حلم» و «بردباري»

«حلم» و «بردباري» به چه معناست؟

«حلم» به معنی ثابت بودن در امور است؛ که جزء فضیلت ها و صفات حمیده و نشانه عقل می باشد. انجام هر عملی در حالت عصبانیت باعث پشیمانی می شود. امام علی(ع) به قنبر فرمودند: «دشنام دهنده ی خود را از روى بى اعتنائى رها كن تا پروردگار را خشنود و شيطان را غضبناك و دشمنت را عقوبت نمایی. قسم به خدائى كه دانه را شكافت و انسانها را خلق كرد، مؤمن راضى نمى كند پروردگارش را به مثل حلم و ناراحت نمى كند شيطان را به مثل سكوت و احمق و نادان هم عقوبت نمى بينند به مثل سكوت».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .

امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.

بحارالانوار، ج 46، ص 108