شوکت 3 مطلب

منشأ «خوف از خدا»

منشأ «خوف از خدا» چيست؟

سه چیز باعث «خوف از خدا» می شود؛ 1- «معرفت خدا»؛ مومن هرگاه عظمت، شوکت، قدرت، علم و ازلیت و ابدیت خدا را می بیند خائف می شود. 2- «ترس از دادگاه الهی»؛ از آنجا که ممکن الوجود نمی تواند حق عبادت واجب الوجود را اداء کند، لذا خائف می شود که شايد نتوانسته آن طور كه از او انتظار می رود، اداء وظيفه كند. 3- «ترس از گناه»؛ و به عبارت صحيح تر، ترس از عدالت خداوندى، زیرا که خدا مى تواند شخصی را براى يك معصيت عذاب كند و اين خلاف عدل نيست و لو اینکه او تمام عمر را عبادت كرده باشد.

«ریح» در بیان قرآنی کنایه از «قدرت حاصل از وحدت»

«ریح» در آیه 64 سوره «انفال» به چه معناست؟

«ريح» در اصل به معنى «باد» است اما کنایه از «قدرت و قوّت و غلبه» است؛ زیرا وزيدن باد به پرچم قوم و ملّتى، كنايه از قوّت و قدرت آنها است و چنانچه اختلاف كنید قدرت، قوّت و عظمت شما از بين خواهد رفت. در پاره اى از موارد، «ريح» به معنى رائحه و بوى خوش است، مانند: آیه 94 سوره يوسف، بر این اساس، عزت و شوکت افراد و اقوام با نفوذ رائحه آنها در جهان پخش مى شود، لکن با اختلاف، نفوذ و قدرت خود را از دست خواهند داد.

پیامدهاى تفرقه از منظر قرآن

آثار و پیامدهاى تفرقه از نظر قرآن کریم چیست؟

مطابق آیات قرآن، از هم گسستگى و زوال قدرت و شوکت از آثار و پیامدهاى تفرقه است. خداوند مى فرماید: «وَأَطِیعُوا اللهَ وَرَسُولَهُ وَلا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ ریحُکُمْ وَاصْبِرُوا إِنَّ اللهَ مَعَ الصّابِرِینَ»؛ خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید و نزاع نکنید، تا سست نشوید، و قدرت شما از میان نرود، و صبر و استقامت کنید که خداوند با استقامت کنندگان است). در واقع انسان ها بواسطه تفرقه و نزاع از آثار و نتائج وحدت محروم می شوند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

اِنَّ النَّبىَّ لَمّا جائَتْهُ وَفاةُ جَعْفَرِ بنِ اَبى طالبٍ وَ زَيْدِ بنِ حارِثَةَ کانَ اَذا دَخَلَ بَيْتَهُ کَثُرَ بُکائُهُ عَلَيْهِما جِدّاً وَ يَقولُ: کانا يُحَدِّثانى وَ يُؤ انِسانى فَذَهَبا جَميعاً.

من لايحضره الفقيه ، ج 1، ص 177