آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ابو القاسم صنوبرى در رابطه با غدیر خم چنین سروده: رفع النبیّ یمینه بیمینه***لیرى ارتفاعَ یمیِنه رائیها/ آخاه فی خمٍّ ونوّهَ باسمه***لم یأل فی خیر به تنویها ...؛ پیامبر دست او را با دست خود بالا برد تا بیننده ارتفاع دست او (على(ع)) را ببیند؛ او را در خم برادر خود قرار داد و بلند آوازه کرد و در خوبى کردن به وى از هیچ ستودنى کوتاهى نکرد... .

او در این باره چنین سروده است:
1 ـ «رَفعَ النبیُّ یمینَهُ بیمینِه *** لیرى ارتفاعَ یمیِنِه رائیها
2 ـ فی موضعٍ أضحى علیهِ مُنبّهاً *** فیهِ وفیهِ یُبدئ التنبیها
3 ـ آخاه فی خُمٍّ ونوّهَ باسمِهِ *** لم یَألُ فی خیر به تنویها
4 ـ هو قالَ أفضلُکمْ علیٌّ إنّهُ *** أمضى قضیّتَهُ الّتی یُمضیها
5 ـ هو لی کهارونَ لموسى حبّذا *** تشبیهُ هارونَ به تشبیها»
تا آخر قصیده که به (42) بیت مى رسد .
1 ـ (پیامبر دست او را با دست خود بالا برد تا بیننده ارتفاع دست او (على(علیه السلام)) را ببیند . 2 ـ در جایگاهى که در آن جایگاه گوشزد کننده وهشدار دهنده بود و آشکارا گوشزد کرده و هشدار داد . 3 ـ او را در خُم برادر خود قرار داد و بلند آوازه کرد و در خوبى کردن به وى از هیچ ستودنى کوتاهى نکرد . 4 ـ همو فرمود : با فضیلت ترینِ شما على است ، و همانا او هر قضاوتى را که على(علیه السلام) امضا کند ، تأیید نمود . 5 ـ او نسبت به من مثل هارون نسبت به موسى است و چه تشبیه خوبى است تشبیه هارون به او) .(1)