«غیبت» به معنی افشای عیوب و گناهان پنهانی افراد است. غیبت آثار زيانبار اخلاقى و اجتماعى دارد؛ و آبروها را بر باد داده، افراد جامعه را نسبت به يكديگر بدبين ساخته و پايه هاى اعتماد و همكارى را سست مى كند. پيامبر(ص) می فرماید: «خداوند غيبت را حرام كرده، همان گونه كه مال و خون شما را بر يكديگر حرام نموده». هم چنین آن حضرت در حديث ديگرى می فرماید: «كسى كه در طريق غيبت برادر مسلمانش و كشف عيوب پنهانى او گام بردارد، نخستين گام او در جهنم است».