امام در شورای شش نفره ای که بعد از مرگ خلیفه دوم برای جانشینی خلیفه شکل گرفته بود به حدیث نبوی همراهی متقابل خود با حق احتجاج کردند و هیچ کس از آن جمع منکر حدیث نشد.
ترمذى، ابن اثیر، حاکم نیشابورى، ذهبى، فخر رازى، خطیب بغدادى، ابن ابى الحدید و ده ها دانشمند اهل سنت، حدیث «عَلِيٌّ مَعَ الحَقّ» را نقل کرده اند.
جمعی از علماى اهل سنت حدیث «علىٌّ مع الحق» را در کتاب های خود نقل کرده اند؛ چنان که خطیب بغدادى به سندش از ابى ثابت مولى ابى ذر نقل مى کند که می گوید: بر امّ سلمه وارد شدم، دیدم مشغول گریه است و مى گوید از پیامبر(ص) شنیدم که مى فرمود: «على با حق و حق با على است و این دو از هم جدا نمى شوند تا روز قیامت در کنار حوض بر من وارد شوند». هم چنین ابن قتیبه از محمد بن ابوبکر نقل مى کند که بر خواهرم عایشه وارد شدم و به او گفتم: آیا از پیامبر(ص) نشنیدى که مى فرمود: «على مع الحق و الحقّ مع على»، پس چرا بر ضد او خروج کرده و با او قتال نمودى؟».
امام على(ع) و امام حسین(ع)، ابوبکر، سلمان فارسی، ابوذر غفارى، سعد بن عباده، عمار بن یاسر، زید بن ارقم و دهها صحابه دیگر حدیث «عَلِيٌّ مَعَ الحَقِّ» را راوایت نموده اند.
قال رسول الله(صلى الله عليه وآله):
مَنْ حجَّ أوِ اعْتَمَرَ فَلَمْ يَرْفَثْ وَلَمْ يَفسُقْ يَرْجِع کَهَيئَةِ يَوْم وَلَدَتْهُ اُمُّهُ.
کسى که حج يا عمره انجام دهد و در آن گناه و فسقى مرتکب نگردد، برمى گردد، همانند روزى که از مادر متولد شده است.
سنن دارقطنى: 2 / 284