حافظ ابوعبدالله، محمّد بن عبدالله بن محمّد بن حمدویه بن نعیم ضَبّى طهمانى، معروف به حاکم نیشابورى و ابن بیّع، پیشواى اهل حدیث و مردى دانا و آگاه و دانشمند بود. حاکم فقيه شافعى و پيشواى اهل حديث است. فهرست مشايخ حديث او حدود هزار نفر را در بر مى گيرد. کتبى که حاکم در نگارش آنها يکتاست، عبارتند: معرفة علوم الحديث، تاريخ علماء نيسابور، المدخل إلى علم الصحيح، المستدرک على الصحيحين، ما تفرّد به کلّ واحد من الإمامين و  فضائل الإمام الشافعيّ. او سال 321 متولد و سال 405 در گذشت.