«ابن ابي الحديد» پس از ذكر نامه های رد و بدل شده ميان امام علی(ع) و معاويه می نويسد: «از عجايب روزگار، كه هر زمان مطلب عجيب و تازه اى را آشكار مى سازد اين كه كار [امام] على(ع) به جايى برسد كه معاويه هم طراز او شود و پيوسته به او نامه نگارى كند و هر سخنى كه امام علی(ع) به او مى گويد، آن را خشن تر تكرار نمايد. اى كاش پيغمبر اكرم(ص) شاهد بود تا ببيند اسلامى كه اين همه برايش زحمت كشيد و خون جگر خورد و جنگ هايى را برايش تحمل نمود تا اركانش محكم شد و جهان را فرا گرفت، در چنگال دشمنانش افتاده است».