اعتقاد به معاد نزد «یهود»

مساله معاد در کتب یهود چگونه بیان شده است؟

يهوديان به عالم پس از مرگ اعتقاد داشتند، اما به خاطر دنياپرستى شديد و علاقه افراطى به حيات مادى، اعتقاد به معاد را مزاحم برنامه هاى خود ديدند و دست به تحريف آثار پيامبران خويش زدند و این مساله باعث شده تا در كتب «عهد عتيق» يعنى كتب يهود موضوع معاد كمتر يافت شود. در كتاب «اِشعِياىِ نبى» آمده: «مردگان تو زنده خواهند شد و جسدهاى من خواهند برخاست». در كتاب اوّل «سموئيل» آمده: «خداوند مى ميراند و زنده مى كند و به قبر فرود مى آورد و بر مى خيزاند». در مزامير «داوود» نیز تعابيري شبيه به اين آمده است.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قالَ الرّضا عليه السّلام :

فَعَلى مِثْلِ الْحُسَينِ فَلْيَبْکِ الْباکُونَ فَاِنَّ البُکاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظامَ.

گريه کنندگان بايد بر کسى همچون حسين عليه السّلام گريه کنند، چرا که گريستن براى او، گناهان بزرگ را فرو مى ريزد.

بحارالانوار، ج 44، ص 284