اعتقاد به معاد نزد «یهود»

مساله معاد در کتب یهود چگونه بیان شده است؟

يهوديان به عالم پس از مرگ اعتقاد داشتند، اما به خاطر دنياپرستى شديد و علاقه افراطى به حيات مادى، اعتقاد به معاد را مزاحم برنامه هاى خود ديدند و دست به تحريف آثار پيامبران خويش زدند و این مساله باعث شده تا در كتب «عهد عتيق» يعنى كتب يهود موضوع معاد كمتر يافت شود. در كتاب «اِشعِياىِ نبى» آمده: «مردگان تو زنده خواهند شد و جسدهاى من خواهند برخاست». در كتاب اوّل «سموئيل» آمده: «خداوند مى ميراند و زنده مى كند و به قبر فرود مى آورد و بر مى خيزاند». در مزامير «داوود» نیز تعابيري شبيه به اين آمده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الرّضا عليه السّلام :

مَنْ کانَ يَوْمُ عاشورا يَوْمَ مُصيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُکائِهِ جَعَلَ اللّهُ عَزّوَجَلّ يَوْمَ القيامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِهِ

هر کس که عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد.

بحارالانوار، ج 44، ص 284