«معلي بن خنيس» روایت می کند که در یک شب بارانی امام صادق(ع) را دیدم كه به فقرا كمك می كرد، پرسیدم: آيا همه اين ها حق را مى‌‌شناسند [و شيعه هستند؟] امام فرمود: «اگر عارف به حق بودند، در نمك خانه نيز آنها را شريك مى‌ كردم. پدرم [امام باقر(ع)] هر گاه صدقه مى‌ داد و چيزى را در كف سائل مى‌ نهاد، باز [از] او مى گرفت و مى‌ بوسيد و مى‌ بوييد، دو مرتبه به دست سائل مى‌ داد. صدقه شبانگاه، خشم خدا را فرو مى‌ نشاند و گناهان را محو مى‌ كند و حساب روز قيامت را آسان مى‌ سازد و صدقه روز، مال و عمر را زياد مى‌ كند».