بشنوي در مدح اهل بيت(ع) سروده: براى من مهمّ نیست در کدامین شهرها بمیرم و قبر من کجا باشد، در صورتیکه شهادت دهم که خدایى جز خداى یگانه نیست و محمّد مصطفى(ص) پیامبر خدا و على(ع) برادر او و فاطمه پاک(س) دختر پیامبر و دو فرزندشان، دو سیّد و سرور من هستند و خوشا به حال بنده اى که آن دو سیّد و آقاى او باشند.
ابو عبدالله حسین بن داود کردى بشنوى، که ابن شهر آشوب نام او را در «معالم العلماء» آورده، از شعرایى است که آشکارا مدح عترت طاهره(ع) را مى گفته و از شعرش بر مى آید که شیعه اى متعصّب و ممحَّض در دوستى و ولایت اهل بیت(ع) و بریده شده از دیگران و چسبیده به ائمّه(ع) است؛ لذا در زمره شعراى ائمّه(ع) بشمار مى رود.
بشنوى در رابطه با غدیر خم چنین سروده: أأترک مشهور الحدیث وصدقَه***غداةَ بخم قام أحمد خاطبا/ ألست لکم مولى ومثلی ولیّکم***علی فوالوه وقد قلت واجبا...؛ آیا حدیث مشهور و صحیحى را رها کنم که احمد در حال خطبه در روز غدیر خم فرمود: آیا من مولاى شما نیستم، و على مثل من ولىّ شما مى باشد. پس او را دوست بدارید، و من امر واجبى را بازگو نمودم... .
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
ما مِنْ عَيْنٍ بَکَتْ لَنا اِلاّ نُعِّمَتْ بَالنَّظَرِ اِلَى الْکَوْثَرِ وَ سُقِيَتْ مِنْهُ.
هيچ چشمى نيست که براى ما بگريد، مگر اينکه برخوردار از نعمتِ نگاه به (کوثر) مى شود و از آن سيرابش مى کنند.
جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 554