پیامبر اکرم(ص) عنایت زیادی برای شناساندن اهل بیت داشت به اندازه ای که مثل آن در امور دیگر دیده نشده است. ایشان با سه شیوه اهل بیت را معرفی کرده است: 1- به نام های آنها تصریح کرده است. 2- آنها را در زیر یک عبا جمع کرد و از ورود دیگران جلو گیری کرده است. 3- چندین ماه به هنگام رفتن به مسجد، مقابل خانه فاطمه می ایستاد و می فرمود: «إنّما یرید اللَّه لیذهب عنکم الرجس أهل البیت و یطهّرکم تطهیراً».

رسول خدا(ص) از سه راه اهل بیت را شناسانده است: 1- تصریح به نام آنان. 2- وارد کردن آنها زیر کساء.3- تعیین آنان با تلاوت آیه تطهیر درِ خانه ایشان.

با مراجعه به آیات قرآن پى مى بریم که ذریّه پیامبر(ص) مورد توجه خاص و عنایت ویژه الهى بوده و بدین جهت قابلیّت مقام نبوّت و امامت و وصایت را داشته اند. مانند آیاتی در سوره های شعرا، احزاب، آل عمران که پیامبر را در ابتدای بعثت مأمور به شروع تبلیغ و دعوت از نزدیکانش می کند، و اراده تکوینی خداوند برای عصمت اهل بیت و قابلیتشان برای حضور در مباهله را بیان میکند و...  .

ابن تیمیه مى گوید: حدیثى را که علامه حلى از پیامبر(ص) نقل کرده که: «فاطمه، پاکدامنى پیشه کرد، پس خداوند آتش را بر او و فرزندانش حرام کرد»، به اتفاق حدیث شناسان دروغ است. در پاسخ باید گفت: حدیثى که بسیارى از حفّاظ همچون حاکم، خطیب بغدادى، بزّاز، ابویعلى، عقیلى، طبرانى، ابو نعیم، محبّ طبرى، ابن حجر، سیوطى و... نقل کرده و صحّت آن را تأیید نموده اند، چگونه بر دروغ  بودن آن اجماع شده؟  ضمنا مقصود حدیث این است که: حضرت فاطمه و ذرّیه ایشان به حدی از پاکدامنی رسیده اند که مرتکب معصیت نمی شوند.

مصداق اهل بیت، پنج تن آل کساء هستند، زیرا؛ الف و لام عهد «البیت» دلالت دارد بر اینکه،  مراد از آن کسانى هستند که وقت نزول آیه در حجره بودند. اراده تکوینى تنها برخى از افراد را به دلیل خاصى در بر مى گیرد. اهل بیت(ع) در کلمات پیامبر(ص) و آیه مباهله و حدیث کساء بر پنج تن اطلاق شده. پیامبر(ص) مدّتها هنگام گذر از خانه فاطمه(س) آیه تطهیر را بر آنان قرائت مى کرد. در آیه ضمیر به صورت مذکّر آمده. همسران پیامبر(ص) معصوم نبودند و آیه در صدد بیان عصمت است.