روزی مادر بزرگى نزد ابوبکر آمد و از او درباره ارث خود سؤال کرد. ابوبکر گفت: «در کتاب خدا براى تو چیزى معیّن نشده و در سنّت رسول خدا(ص) نیز چیزى براى تو نمى دانم». روزی هم دو جدّه، یکى پدرى و یکى مادرى، نزد ابوبکر آمدند، به مادربزرگ مادرى ارث داد ولى به پدرى ارث نداد. که هر دو بار حکمش با مخالفت صحابه روبرو شد.

عده اى از مورّخان اهل سنّت، از وابستگى معاویه به شراب خوارى خبر داده و نقل کرده اند: «در دوران خلافت عثمان، عبدالرحمن بن سهیل به کاروان مشروب معاویه حمله کرد، معاویه نیز به محافظان کاروان فرمان داد مقاومت نکنند، زیرا عبد الرحمن عقلش را از دست داده، عبدالرحمن نیز پاسخ گفت: «انگیزه من از حمله نهی پیامبر(ص) از شراب خواری است». هم چنین «عبدالله بن بریده» نقل مى کند: «با پدرم نزد معاویه رفتیم، شراب آوردند معاویه نوشید و به پدرم تعارف کرد. پدرم گفت: از زمانى که پیامبر حرام کرده هنوز ننوشیده ام».