بعد از غيبت امام مهدى(عج) حيرت و شك، جامعه شيعى را در سطح عوام مردم فرا گرفت؛ ولى با تلاش و تبليغ علما و اصحاب اين حيرت رفع شد. از جمله این تلاشها مي توان به تأليف كتاب هايى چون «الغيبة» نعمانى؛ «الامامة و التبصرة من الحيرة» على بن بابويه قمى؛ «اكمال الدين و اتمام النعمة» شیخ صدوق و «الغيبة» شيخ طوسى اشاره كرد.
سیّد مرتضى علم الهدى، ابوالقاسم على بن حسین بن موسى بن محمّد بن موسى بن ابراهیم بن امام موسى کاظم(ع). او امام در فقه، مؤسّس اصول فقه، استاد در کلام، نابغه در شعر و روايت کننده احاديث بسيارى است. ثعالبى نوشته: امروز مجد و شرافت، علم و ادب، فضل و کَرَم، و رياست به سيّد مرتضى ختم مى شود. اساتيد او عبارتند از: شيخ مفيد، ابن بابويه، شيخ صدوق و... و شاگردان او عبارتند از: شيخ طوسى، شريف ابويعلى، قاضى عبد العزيز. او در رجب سال 355 متولّد و ربيع الاوّل سال 436 از دنيا رفت.
قال الرضا عليه السلام :
«ان يوم الحسين اقرح جفوننا و اسبل دموعنا و اذل عزيزنا بارض کرب و بلاء و اورثناءالکرب و البلاء الي يوم الانقضاء»
بحارالانوار، ج 44، ص 284