محمد بن عبدالله بن حسن بن علي(ع) هنگام خروجش بر منصور عباسى نامه اى به او نوشت که در آن آمده است: «...و همانا پدر ما على، وصى و امام بود، پس چگونه شما ولایت او را به ارث بردید در حالى که اولاد او زنده اند...».