بر درب بهشت نوشته: خدایی جز الله نیست، محمد(ص) فرستاده اوست، علی(ع) دوست اوست، حسن و حسین(ع) برگزیدگان خدایند، فاطمه(س) انتخاب شده خداست.
پیامبر(ص) عموم مردم را از بغض و دشمنى با حضرت على(ع) منع کرده و در موارد متعدد می فرمود: «هر کس على را دشمن بدارد به طور حتم مرا دشمن داشته و هر کس مرا دشمن بدارد به طور حتم خدا را دشمن داشته است»، «اى على تو آقاى در دنیا و آقاى در آخرتى، دشمن تو دشمن من است و دشمن من دشمن خداست و واى بر کسى که بعد از من تو را دشمن بدارد»، «بار خدایا! دشمن بدار هر کس که على را دشمن دارد»، «دوست ندارد تو را مگر مؤمن و دشمن ندارد تو را مگرمنافق» و ... .
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .
امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.
بحارالانوار، ج 46، ص 108