زمانی که عایشه با طلحه و زبیر روبرو گردید به آنان گفت؛ شما عثمان را کشتید و با علی بیعت کردید، آنان نیز با ابراز پشیمانی از کرده خویش، آمادگی خویش را برای خون خواهی عثمان اعلام کردند و عایشه را بر خونخواهى عثمان، تشویق نمودند. عایشه در ابتداء از پذیرفتن خواسته آنان امتناع ورزید اما بر اثر دشمنی با امام، با آنان همراه شد، که این هم آوایی سبب شادمانی طلحه و زبیر گردید.