اوّلاً: اگر امید به شفاعت موجب جرأت پیدا کردن گناه کار بر گناه باشد، وعده مغفرت که در آیه 48 سوره نساء- حتى در صورت عدم توبه- آمده، نیز چنین اثری دارد. ثانیاً: وعده شفاعت در صورتی موجب جرأت مى شود که به صورت مطلق و به طور حتمی باشد؛ امّا اگر شفاعت از جهات مختلف مبهم باشد و معلوم نباشد که در حق کدام یک از گناه کاران، و در مورد چه گناهانى، و در چه موقعى، و در کدام یک از منازل آخرت، و با چه شرایطى، واقع مى شود و با همه این ابهام ها وعده قطعى به شفاعت نیز نداده باشند، سبب جرأت بر گناه نیست.