ابن تیمیه مى گوید: «قهرکردن فاطمه(ع) از ابوبکر کارى پسندیده نبود و از کارهایى نیست که بتوان بخاطر آن حاکم را مذمت نمود. این در حالی است که به نص قرآن و حدیث نبوى، حضرت زهرا(س) معصومه است و به غضب او خدا و رسول به غضب درآمده اند و مى دانیم که هر کس شخصى را به غضب درآورد او را آزار داده است. در نتیجه خدا و پیامبر(ص) به غضب فاطمه(س) اذیت شده اند. قرآن می فرماید: «آنها که خدا و پیامبرش را آزار مى دهند، خدا در دنیا و آخرت آنان را از رحمت خود دور ساخته، و براى آن ها عذاب خوارکننده اى آماده کرده است».