قرآن، نسخه ی شفای عملی، یا کتابی برای توسّل!
قرآن همچون نسخه طبيب، در صورتى شفابخش است كه به آن عمل شود؛ چرا به ما دستور داده اند تا در شب هاى قدر به هنگام دعا، قرآن را بر سر بگذاريم؟!
قرآن دو جنبه دارد و نسخه طبيب يك جنبه. از آنجا كه قرآن مجيد كلام خداوند است، از طرفى، الفاظ آن نيز ذاتاً مقدّس است. از طرف ديگر، محتوا و مضمون آن نيز مقدّس مى باشد. «قرآن بر سر نهادن» پيام هايى دارد: از جهت ظاهر، بايد بياموزيم كه نبايد قرآن را زير دست و پا قرار دهيم و از جهت باطن و محتوا، به ما مى آموزد كه بايد اين كتاب آسمانى را سرلوحه اعمال خود قرار دهيم و به قوانين و دستورات آن پيوسته عمل نماييم.
