برخى معتقدند انسان در هر سن و معلوماتى كه باشد مي تواند بى هيچ قيد و شرطى به هر سخنى گوش فرادهد؛ اينان به آيه «فَبَشِّرْ عِبَادِ * الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ اَحْسَنَهُ» تمسك مي كنند در صورتى كه اين آيه در مورد انديشمندان و صاحب نظرانى است كه قدرت و توان تشخيص «قول احسن» را دارند؛ چنان كه در ادامه آيه شريفه مى فرمايد: «آنان كسانى اند كه خدا هدايتشان كرده و آنان خردمندان و صاحبان مغز و عقل اند».

اسلام دین علم و دانش است؛ و همواره انسانها را به فرا گیری علوم تشویق مى کند. لکن معتقد است همان طور که باید جامعه را از بیماری های جسمی حفظ کرد، باید از انحرافات فکرى و معنوى نیز مصون باشد. از این رو اسلام، خواندن کتب گمراه کننده را که به عقاید و افکار صحیح و یا به اخلاق سالم لطمه مى زند، ممنوع ساخته، زیرا این نوع نوشته ها می تواند از راه تلقین و تبلیغ، مسیر زندگى افراد را بکلّى منحرف سازد.