حضرت علی(ع)، و مشاهده خداوند!؟

حضرت علی(علیه السلام) در پاسخ سوال «دعلب يمانى» که پرسید: «ای امیرمومنان! آیا پروردگارت را دیده ای؟»، فرمود: «أ فَاُعْبُدْ مَا لَا أری؟»؛ (آيا ممكن است كسى را كه نمى بينم عبادت كنم؟)؛ اگر خداوند قابل مشاهده و دیدن نیست، پس چرا امام چنین پاسخی داد؟!

پاسخ امام علی(ع) به «دعلب یمانی» بر امکان مشاهده خداوند دلالت ندارد؛ وقتی «دعلب» از کیفیت مشاهده خداوند سوال می‌کند، امام تصریح می ‌فرمایند که: «خداوند را با دیدن چشم نمی شود دید؛ بلکه با حقیقت ایمان می توان او را درک کرد». به عبارت دیگر، انسان با بندگی، تقوا، تهذيب نفس و عبادات خالصانه مي تواند به مرحله ای از «یقین» برسد که هیچ شک و شبهه ای نسبت به حقایق نداشته باشد؛ به گونه ای که گویا حقایق را با چشم می بیند. منظور از «رؤیت» در سخن امیر المومنین(ع) نیز اشاره به همین نوع از مشاهده حقایق است.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

رسول الله(صلى الله عليه وآله)

ألاَ مَن ظَلَمَ أجِيراً اُجْرتَهُ فلَعنةُ اللهِ علَيهِ

هان! نفرين خدا بر کسى که مزد مزدبَرى را کامل نپردازد

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 38