معنای «شيطان» در قرآن

مقصود از «شيطان» در قرآن چيست؟

«شيطان» به هر موجود موذى و منحرف كننده و سركش، خواه انسانى يا غير انسانى مى گويند. ابليس نام آن شيطاني است كه آدم را فريب داد و اكنون هم با لشكر و جنود خود در كمين آدميان است. اينكه به ابليس هم شيطان اطلاق شده بخاطر فساد و شرارتى است كه در او وجود دارد. قرآن اين كلمه را درباره موجود موذى و مضر استعمال كرده كه از راه راست بركنار بوده و درصدد آزار ديگران و ايجاد اختلاف و فساد است؛ البته گاهى كلمه شيطان بر «ميكربها» نيز اطلاق شده است.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قال الامام الصادق (عليه السلام)

من سره ان يکون على موائد النور يوم القيامة فليکن من زوار الحسين بن على (عليهما السلام)

هر کس دوست دارد روز قيامت، بر سر سفره‏هاى نور بنشيند بايد از زائران امام حسين (عليه السلام) باشد.

وسائل الشيعه، ج 10، ص 330،