هنگامی که ما اسمی از اسماء الهی را ـ مثلا «قادر» ـ به کار می بریم در اصل داریم به ذات خداوند در حالی که به آن صفت ـ «قدرت» ـ متصف است اشاره می کنیم. از همین روست که برخی از احادیث اهل بیت(علیهم السلام) تصریح می کنند که اسماء و صفات خداوند تفاوتی ندارند و تفاوت میان اسماء و صفات تفاوتی اعتباری است.

حیات نسبت به انسان و دیگر موجودات وقتی گفته می شود که دارای رشد و تغذیه و... باشد. اما حیات در مورد خدا به معنای وسیعش یعنی علم و قدرت بی پایان است. هم چنین قیوم از ماده قیام، به وجودى گفته مى شود که قیام او به ذات او است، و قیام همه موجودات به او مى باشد و تدبیر آنها به دست اوست، لذا قیام به معنی ایستادن درباره خدا که از صفات جسمانی منزه است مفهمی ندارد.